Тазкия нима
Асбағ ал-Ҳанзолий деди: «...Энди тонг ёришаётган пайт эди. Ибн Таййоҳ Оллоҳ рози бўлсин, Алининг ҳузурига кириб, уни намозга чорлади. Али каррамаллоҳу важҳаҳу ҳорғин ҳолатда ётардилар. Иккинчи марта чорлаганида ҳам ҳолат ўзгармади. Учинчи марта азон айтилганида, ўрнидан қўзғалдилар ва ушбу байтни айтиб юра бошладилар:
Абдуллоҳ ибн Салом дейди: «Биродарим Усмон билан саломлашгани ҳузурига бордим. Унинг ҳовлиси қуршовда эди. Уйига кирдим.– Хуш келибсан, эй биродарим, – дея Усмон мени қарши олди. – Бугун кечаси Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламни тушимда кўрдим.
Амр ибн Маймун дейди: «Умар розийаллоҳу анҳуга жароҳат етказилган пайтда мен билан амирул мўминин орасида Абдуллоҳ ибн Аббосгина бор эди.
Луқмон Ҳаким ўғлига деди: «Ўғлим! Истиғфорни кўпайтир. Аллоҳнинг шундай бир файзу раҳматлари борки, уларга истиғфор айтадиганларгина эриша оладилар».
Эй одам боласи! Роббингга осийлик қилаётган бўлсанг ҳам, сенга Ўз неъматларини узлуксиз бераётганини кўрсанг, эҳтиёт бўл!
Ҳамма дунёни ўзгартиришни ўйлайди, лекин ҳеч ким ўзини ўзгартиришни ўйламайди.
Оқиллар уч хил бўлади: Дунё уни тарк қилмай туриб, дунёни тарк этган киши; Яратувчисига йўлиқмай туриб Уни рози қилган киши; Қабрга тушишидан олдин уни обод қилган киши. Сиз ҳам оқиллардан бўлинг!
Маъсиятларни тарк эта олмасанг, уларни тоат-ибодатлар билан сиқиб чиқар. «Яхшиликлар ёмонликларни кетказади» (Ҳуд сураси,114-оят).
